Trenbolon acetate to jeden z najsilniejszych środków stosowanych w kulturystyce i sportach siłowych.
Swoją popularność i uznanie zyskał dzięki najsilniejszemu anabolizmowi, z jakim kiedykolwiek miał styczność człowiek. Wokół tego środka krąży wiele półprawd i mitów. Według szacunków jest on aż 5 razy silniejszy od naturalnego testosteronu. Przed samym rozpoczęciem terapii z użyciem trenbolonu, warto wiedzieć czego można się po nim spodziewać, jak go dawkować i jakie ma skutki uboczne.
Jak działa najsilniejszy steryd anaboliczny? Kilka słów o trenbolone
Decydując się na doping w formie sterydu jakim jest trenbolone, trzeba poznać jego charakterystyczne cechy, właściwości i fundamentalne zalety.
Sterydy takie jak metandienon czy nandrolon można zdefiniować jako słabszą wersję trenbolonu. Ten wyjątkowo mocny steryd nie powoduje retencji wody, przyczyniając się do zbudowania czystej i solidnej masy mięśniowej.
Dzisiaj bywając na siłowni nawet od czasu do czasu niejednokrotnie usłyszymy nazwę tego środka. Nie bez powodu słowo to ciśnienie się na usta nawet przeciętnym bywalcom siłowni. Przy odpowiednim treningu, trenbolone jest synonimem rozbudowanej sylwetki na podobieństwo światowej klasy kulturystów jak Arnolda Shwarznegera czy Ronniego Colemana.
Sam octan trenbolonu w telegraficznym skrócie jest sterydem podawanym domięśniowo o działaniu androgennym i anabolicznym. Zanim zyskał popularność wśród ludzi, od 1970 był stosowany w medycynie weterynaryjnej (pod nazwami Finajet i Finaplix), głównie po to aby zwiększyć przyrost masy mięśniowej bydła i zyski ze sprzedaży uzyskanego mięsa.
Niedługo później za sprawą innej firmy, trenbolone z dołączonym długim estrem w formie cykloheksymetylowęglanu był dostępny do nabycia przez ludzi w celach terapeutycznych pod nazwą handlową Parabolan. Cieszył się ogromną popularnością, jednak ze względu na swoje działanie, finalnie został wykluczony z obiegu w roku 1997.
Pod względem chemicznym jest on pochodną nandrolonu, znanego też jako 19-nortestosteron. Należy do grupy AAS (anabolic androgenic steroid). Uzyskiwany jest w wyniku usunięcia atomu węgla znajdującego się na 19 pozycji. W kulturystyce najczęściej stosuje się octan, czyli estry kwasu octowego związane z cząsteczką trenbolonu.
Jest wykorzystywany przez zawodników światowej klasy. Nawet w niskich dawkach potrafi przynieść zdumiewające rezultaty. Zdecydowanie nie jest to środek przeznaczony dla amatorów tego sportu i powinien być stosowany z rozwagą.
Octan trenbolonu ma krótki czas półtrwania wynoszący jedynie 2 dni. Dłuższe estry w postaci enantatu mają czas półtrwania aż 7 dni. Większość profesjonalistów w ramach dopingu preferuje trenbolone acetate, a to dlatego że przyswaja się znacznie szybciej i lepiej niż pozostałe formy. Pozwala to na uzyskanie lepszych i bardziej satysfakcjonujących wyników.
Efekty przyjmowania silnie anabolicznego trenbolonu widoczne są już po 7 dniach. W przypadku enantatu trzeba czekać aż 2 – 3 tygodnie. Zwiększoną siłę i masę mięśniową można dostrzec już po kilku domięśniowych iniekcjach octanu. W tej formie pozwoli to na zrobienie szybszych postępów, jednak trzeba pamiętać, że jest to równoważne z szybszym wystąpieniem skutków ubocznych.
Żaden z dostępnych środków anabolicznych, choćby były podawane w jednym cyklu, mocą i osiągami nie mogą równać się z trenbolonem używanym pojedynczo. Nie ma słów ani gestów, które mogłyby oddać siłę i efekty dostępne przy użyciu tego potężnego sterydu.
Jakie są prawdziwe efekty trenbolonu?
Trenbolone acetate ma przede wszystkim znaczący wpływ na zwiększenie retencji azotu znajdującego się w tkance mięśniowej. Oznacza to przyspieszoną i drastycznie podwyższoną syntezę protein, która jest czynnikiem odpowiadającym za stopień anaboliczności wybranego preparatu.
Na zwiększonej syntezie protein się nie kończy, bo trenbolon tłumi i blokuje działanie glikokortykosteroidów. Dzieje się tak przez silne powinowactwo z tymi receptorami i uniemożliwienie połączenia się z nimi. Ta unikalna właściwość przekłada się na zmniejszenie katabolizmu i szybszą redukcję tkanki tłuszczowej.
Kolejne wysokie powinowactwo z receptorami androgennymi nieporównywalne z żadnym innym środkiem, przyczynia się do ekstremalnie wzmożonego przyrostu masy mięśniowej i utraty zarówno podskórnej, jak i trzewnej (wisceralnej) tkanki tłuszczowej.
Przez zwiększenie czynnika wzrostu IGF-1, który w przypadku trenbolonu jest na kosmicznym poziomie, środek ten ma ogromny potencjał i korzystny wpływ na praktycznie każdy aspekt istotny w kulturystyce. Pomoże nie tylko lepiej i efektywniej zredukować tkankę tłuszczową, ale przy okazji zbudować masę mięśniową przyspieszając proces regeneracji i leczenia kontuzji. Octan trenbolonu jest gwarantem wsparcia układu nerwowego, które przekłada się na większą wytrzymałość, mocniejsze ścięgna i lepsze funkcjonowanie układu oddechowego w trakcie intensywnych sesji treningowych.
Liczyć możemy na lepszą waskularyzację i FGF (czynnik wzrostu fibroblastów), co ponownie owocuje zwiększonym przyrostem włókien mięśniowych i wyżyłowaniem nasilonym do granic możliwości.
Dzięki swojej budowie chemicznej, nie konwertuje do estrogenów. Jet odporny na działanie enzymu aromatazy i charakteryzuje się mniejszym prawdopodobieństwem wystąpienia ginekomastii. Nie powoduje też zbyt wysokiej retencji wody, ograniczając nadbudowę tkanki tłuszczowej.
Nie zwiększa się też poziom zabójczego dihydrotestosteronu. W przypadku innych środków anabolicznych jest to na porządku dziennym. Gdyby było tak w przypadku sterydu o tak wysokim działaniu androgennym, nie nadawałby się do użycia przez ludzi.
Skutki uboczne wynikające z korzystania z trenbolone acetate
Przez swoje podobieństwo do nandrolonu, octan trenbolonu ma również swoje skutki uboczne.
Związek ten należy do grupy progestyn mających skutki podobne do progesteronu. Jednym z aktywnych metabolitów jest 17-beta-trenbolon, który przewyższając powinowactwo oryginalnego związku, może przyczyniać się do zmniejszenia libido, problemów ze wzwodem i wystąpieniem ginekomastii progesteronowej. Aby temu zapobiec, do cyklu można dołączyć leki przeciwestrogenowe.
Silne działanie androgenne powoduje intensyfikację wydzielania się łoju, problemy natury trądzikowej, a w przypadkach predyspozycji powiększenie gruczołu prostaty. Niestety, nawet inhibitory 5-α-reduktazy nie mogą nie mogą temu skutecznie przeciwdziałać.
Ucierpieć możemy także przez podwyższony cholesterol, szkodliwe działanie na wątrobę i nerki. W trakcie cyklu zaleca zastosować się peptydy w formie hormonu HCG. Negatywny wpływ na hormon tarczycy T3 (trijodotyroninę), zwiększa poziom prolaktyny, co oznacza wydzielanie się mleka z gruczołów piersiowych. Rozwiązaniem tego problemu jest przyjmowanie witaminy B6 w 3 dawkach dobowych po 150 – 200 mg każda.
Mniej dotkliwe skutki uboczne obejmują nasilenie problemów emocjonalnych, wzrost agresji, niepokoju i bezsenność. Ryzyko ich wystąpienia zwiększa się wraz ze zwiększoną dawką. Przeciętne dawkowanie pozwoli uniknąć tych nieprzyjemności.
Dawkowanie Trenbolone Acetate
Przeciętna dawka dla osoby zaczynającej swoją przygodę z najsilniejszym sterydem anabolicznym waha się w granicach 30 – 50 mg co drugi dzień. W ciągu tygodnia wyniesie ona 150 – 400 mg. Bardziej doświadczeni użytkownicy będą dążyli w granice 500 – 700 mg tygodniowo, aczkolwiek przy tak wysokiej dawce, znacząco wzrośnie ryzyko wystąpienia niepohamowanej agresji i skutków ubocznych. Wykonując test na wrażliwość i tolerancję octanu trenbolonu, za pierwszym razem zaleca przyjąć się najmniejszą możliwą dawkę 3 – 5 mg.